|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از احساس ناامیدی و ظلمی که بر او و جامعه‌اش وارد می‌شود حرف می‌زند. او خود را مانند خاکی که زیر پاهاست توصیف می‌کند و به وضعیت سخت و محدودیت‌هایش اشاره دارد. دلش پر از حیرت است که چگونه می‌تواند وسعت ظلم و ستم را در چنگال آسمان و عالم بالا ببیند. این تناقض بین ستم و آسمان، بیان‌گر درد و رنجی است که او احساس می‌کند.
هوش مصنوعی: خاک من بر باد می‌رود و از فشار و ستم مانند زمین زیر پای آسمان، به شدت آسیب‌دیده‌ام.
هوش مصنوعی: دل من در تعجب است که چگونه وسعت یک سرزمین آباد با همه ستم‌هایی که در آن وجود دارد، در آسمانی به این تنگی جا شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا زمین ساکن نگردی بر مراد ای آسمان
آسمان از تو دادی ای آسمان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.