|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت، از غم و نادیده‌گرفتن مادر در روزهای خوب و خوشی صحبت می‌کند. او به این نکته اشاره دارد که مانند یک کودک که نمی‌تواند بغض خود را بگشاید، ما نیز در زندگی‌مان با مشکلاتی روبه‌رو هستیم و آرزوهای ما به سختی برآورده می‌شوند. در نهایت، او احساس ناتوانی می‌کند زیرا آرزوهایش به اندازه‌ی کاه در مقابل همت و تلاشش کم‌ارزش است.
هوش مصنوعی: مادر روزگار، زیبایی ما را ندید، همانند کودکی که فقط غم دارد، ما نیز از بزرگی بی‌بهره بودیم.
هوش مصنوعی: چطور می‌توانیم به آرزوی خود برسیم وقتی که دنیای ما پر از چیزهای ناچیز و بی‌ارزش است در مقابل تلاش و اراده‌امان؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.