گنجور

 
طغرای مشهدی

ندید مادر ایام، روی شوکت ما

چو طفل اشک، بزرگی نبود قسمت ما

چگونه کام دل ما برآید از گردون

که خرمنش پر کاهی ست پیش همت ما

 
sunny dark_mode