|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به احساس نارضایتی و ناکامی خود اشاره می‌کند. او می‌گوید که تنها مقدار کمی از خوشی و لذت نصیبش شده و این مانند یک قطره آب در کام خشک اوست. همچنین در تصویرسازی، اگر صدفی را در عمق دریا بیندازند، حتی با وجود این که ممکن است روزی تاج سلطنت بر سرش بگذارند، او همچنان بی‌اعتنا از آنچه که دارد، کلاهی را برمی‌دارد و به صحرا می‌افکند. بنابراین، این ابیات به نوعی نشان‌دهنده ناامیدی و عدم رضایت از موقعیت فعلی شاعر است.
هوش مصنوعی: چند قطره آب که به کام خشک من می‌رسد، بیشتر از این نیست؛ زیرا اگر صدف خود را در عمق دریا قرار دهم، باز هم نصیبم همین مقدار خواهد بود.
هوش مصنوعی: اگر روزگار بر سرم تاج و تخت پادشاهی بگذارد، مانند کلاهی که از سرم برمی‌دارم، آن را در صحرا می‌اندازم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.