|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات از شاعر حسرت و غم را بیان می‌کند. او از بی‌محبتی و غم نرسیدن به معشوق شکایت دارد و به یاد بوسه‌ای که از او نگرفته، افسوس می‌خورد. همچنین به بی‌غیرتی در عشق اشاره کرده و می‌گوید که از دلتنگی خود در برابر عشقش سیلی می‌خورد. در نهایت، او به سرچشمه عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی از غم و اندوه در این مسیر، آب می‌نوشد.
هوش مصنوعی: همیشه به خاطر نداشتن یک بوسه از تو غمگین هستم و افسوس می‌خورم، اما هر بار که بوسه‌ای می‌زنم، غم و اندوه را فراموش می‌کنم.
هوش مصنوعی: به بی‌غیرتی نگاه کن، من از محبت و زیبایی آن‌چنان متاثر شده‌ام که مانند ناقوس بر اثر درد و ناله‌ی عشق می‌زنم.
هوش مصنوعی: من از چشمه‌ای که در کربلا سیراب می‌شود، آب می‌نوشم، اما این آب را از غمکده طوس می‌گیرم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.