|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نقشی که محتسب (نگهبان یا ناظر) در محدود کردن آزادی و زیباییها دارد اشاره میکند. او میگوید که تلاش برای شکستن چیزهای نشکسته (آرزوها یا زیباییهای طبیعی) بیهوده است. به یادآوری میآورد که برای رسیدن به محبوب یا زیبایی واقعی، باید به صورت پاک و خالص نزدیک شد. همچنین، تأکید میکند که با وجود محدودیتها، هنوز میتوان زیباییهایی را در دل سختیها و موانع مشاهده کرد.
هوش مصنوعی: محتسب بدون دلیل در زمان جشن و شادی مردم، سنگی به سمت شراب میاندازد، با این خیال که شیشهای که هنوز نشکسته را بشکند.
هوش مصنوعی: کی کسی به معشوق میرسد در حالتی که دلی پاک و بیآلایش داشته باشد؟ حتی اگر با آب خضر هم بدن ناپاک را بشوید، باز هم به آن نتیجه نمیرسد.
هوش مصنوعی: نگاهی به گلهای زیبا و خوشبوی باغ بینداز و از در بسته هم میتوانی به زیباییهای آن دسترسی پیدا کنی؛ با این حال، هنوز قید و بندهای خود را رها نکرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.