|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و نعمتهای الهی اشاره دارد. شاعر از ساقی (میزبان) میخواهد که از بادههای بهشتی به او و آزادگان بدهد. او به شادی و سرزندگی که در بهار و موسم کرم وجود دارد اشاره میکند و میگوید که نیازی به تلاش و کوشش برای روزی نیست، چرا که روزی معین از جانب خداوند به ما میرسد. همچنین امید دارد که شعر و سخن، طراوت و زبانی شیرین به او بخشیده شود. در کل، این شعر پیامی از امید و لطف الهی را منتقل میکند.
هوش مصنوعی: ساقیای که نوشیدنیهای بهشتی را به ما میدهد، همچون ساغری از بهشت را به ما ارزانی میدارد.
هوش مصنوعی: آزادگان مانند درخت سرو هستند که با وجود اینکه دستشان خالی است، خوشحال و راضی هستند. به چه دلیل در بهار بخشندگی و رحمت، از ما چیزی نمیگیرند؟
هوش مصنوعی: ما از توجه و اهتمام تو به ما راضی نیستیم، زیرا روزیرسانی که رزق را مشخص کرده، خودش به ما روزی خواهد داد.
هوش مصنوعی: امید داریم که خالق دریا بتواند به ما شعر و کلامی زیباتر و شیرینتر از این ارائه کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.