به پای شوق گشتم هرطرف بسیار در صحرا
کشیدم شکل حیرانی بدین پرگار در صحرا
ندارد شهر، میدان غبارانگیزی آهم
به سان گردباد استاده ام ناچار در صحرا
نسیم نرگس مستت کند چون شهرپیمایی
به جای لاله، روید ساغر سرشار در صحرا
طریق اختلاط شهریانم یاد می آید
چو می بینم به هر سو راه ناهموار در صحرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از جستجو و حیرانی خود در صحرا سخن می‌گوید. او به دنبال شادی و شوق است، اما نمی‌تواند در شهر بیابد. او خود را مانند گردبادی در صحرا احساس می‌کند و از نسیم خوشبویی که او را مست می‌کند یاد می‌کند. شاعر به یاد اختلاط و همزیستی با دیگر مردم افتاده و ناهمواری‌های مسیر را مشاهده می‌کند. به طور کلی، این شعر به تحرک، ناپایداری و جست‌وجوی دلخواه در میان طبیعت و بی‌نظمی زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: به خاطر شوق و اشتیاقم، در هر طرف صحرا گشتم و به دنبال نشانه‌هایی از حیرت و شگفتی بودم، مانند دایره‌ای که در این بیابان ترسیم می‌کنم.
هوش مصنوعی: در شهری خبری از شلوغی و سر و صدا نیست، من همچون گردبادی در میان بیابان ایستاده‌ام و چاره‌ای ندارم.
هوش مصنوعی: باد ملایم و خوشبو تو را مست می‌کند، همانطور که در شهرهای زیبا، به جای گل لاله، جام پر از شراب در دشت‌ها می‌روید.
هوش مصنوعی: وقتی در صحرا به اطراف نگاه می‌کنم و مسیرهای ناهموار را مشاهده می‌کنم، یاد آن روش‌هایی می‌افتم که میان مردم و شهرها در ارتباط است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.