|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به بیان احساسات عاشقانه و حسرت‌های ناشی از عشق می‌پردازد. او تأکید می‌کند که عشق واقعی به هوس تن نمی‌دهد و کسی که به معشوق نزدیک می‌شود، از خودگذشتگی نشان می‌دهد. همچنین، به مقایسه عشق و شرم پرداخته و می‌گوید که بوسه‌ها و ابراز محبت، باید در یک فضای مناسب و درست صورت گیرد. در پایان، به زیبایی چهره معشوق اشاره می‌کند که به رغم جاذبه‌اش، نمی‌توان به سادگی به آن دست یافت.
هوش مصنوعی: کسی که به عشق معشوق خود امید دارد، تن به خواسته‌های بیهوده نمی‌دهد. آنهایی که به شعله عشق دچار می‌شوند، هرگز به دلخواهی دیگران تن نمی‌سپارند و از خود سستی نشان نمی‌دهند.
هوش مصنوعی: با شرم و حیا او، بوسه به کجا و من به کجا! در جایی که گل‌ها بر نگشوده‌اند، باغبان میوه‌ای به کسی نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: آهن و شیشه هر کدام به نوعی خاصیت دارند، اما اینگونه نمی‌توانند به زیبایی یک تصویر عمل کنند. عکسی که در آینه می‌بینیم، نشان دهنده زیبایی و جمال دیگری است که این مواد نمی‌توانند به آن اندازه افراشته باشند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.