|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات متضاد در زندگی میپردازد. شاعر از یک غنچه درخواست میکند که لبخندش را پنهان کند و به حال گل توجه کند که با وجود ظاهری شاد، در حقیقت با گریهای درونش مواجه است. او به اندیشمندی اشاره میکند که در حال لذت از جمع شادیبخش، ناگهان گریهاش به سراغش میآید. در نهایت، شاعر در انتظار زیبایی مجلس و خوشی آن است، جایی که دیوارها از صدای خنده پر شدهاند.
هوش مصنوعی: ای غنچه، لبخند را کنار بگذار و به حال گل نگاه کن؛ گلی که از بوی گلابش همیشه در حال گریستن است، حتی در پشت خندههایش.
هوش مصنوعی: افراد عاقل و دوراندیش را در حالتی شاد و خوشحال در جمعی میبینیم که در عین حال بر لبانشان خاطرهای از غم و اشک هم وجود دارد.
هوش مصنوعی: امشب چه کسی در تجمع شادی و خوشی حضور دارد که دیوارها از صدای خنده پر شده است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.