ماییم و دیدن گل روی تو ساقیا
دلبستگی به سنبل موی تو ساقیا
از آب حسن، موج به خورشید می زند
جامی که خاک خورده ز کوی تو ساقیا
بی استخاره خرد و بی صلاح هوش
دادیم دل به روی نکوی تو ساقیا
هرگز دلم به چشمه کوثر نمی کشد
تا آب خورده ام ز سبوی تو ساقیا
ما را کند هدایت رجعت به اصل خود
برگشتن پیاله به سوی تو ساقیا
طغرا اگر نهد ز جهان، مست پا به حشر
خواهد نجات یافت به روی تو ساقیا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق خود، که به "ساقی" تعبیر شده، اشاره میکند. او از عشق و وابستگی خود به این زیبایی سخن میگوید و میگوید که دلش به هیچ چیز جز جمال ساقی خوش نمیشود. شاعر از زیباییهای ساقی و تاثیر آن بر زندگیاش میگوید و بیان میکند که عشق به او، او را به سمت اصل و حقیقت وجودش هدایت میکند. همچنین، او اشاره میکند که اگر روزی در دنیا به مشکل بیفتد، تنها در سایه عشق ساقی نجات خواهد یافت.
هوش مصنوعی: ما هستیم و به تماشای گل چهرهات مشغولیم، ای ساقی، دلمان به زیبایی و لطافت موی تو وابسته است.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و شکوه عشق و محبت اشاره میکند. او از خداحافظی با محبوبش سخن میگوید و حسرتی بر دل دارد. مشربی که به عشق و زیباییهای محبوب اشاره دارد، به گونهای است که تمام اشیاء و عناصر زیبایی را تحت تأثیر قرار میدهد. در اینجا، جامی که خاک خورده، نماد عشق و زیبایی است که از دنیای محبوب سرچشمه میگیرد و به خورشید میدرخشد.
هوش مصنوعی: ما بدون تدبیر و فکر درست، دل را به زیبایی تو سپردیم، ای ساقی.
هوش مصنوعی: دلم هرگز به چشمه کوثر جلب نمیشود، چون آب نوشیدهام از سبوی تو ای ساقی.
هوش مصنوعی: ما را به سوی اصل و ریشهامان برمیگردانی، همچنان که پیالهای به دست تو، ای ساقی، بازمیگردد.
هوش مصنوعی: اگر کلامی از زیبایی در دنیا برود، فقط کسی که در روز قیامت در سایه تو باشد، نجات خواهد یافت، ای ساقی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.