|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ناتوانی و ضعف اشاره دارد و می‌گوید که داشتن لذت و خوشی برای ناتوانان ممکن نیست و بهتر است به جای تلاش برای به دست آوردن لذت‌های زودگذر، به چیزهای ارزشمندی مثل عصا تکیه کنند که نمایانگر پختگی و خرد است. شاعر همچنین از سختی‌های زندگی و تلاش برای به دست آوردن نان در شرایط دشوار صحبت می‌کند، و می‌گوید که این تلاش مانند کار کوران است که با عصا می‌زنند.
هوش مصنوعی: زندگی شاد و خوش برای کسانی که ناتوان هستند، تنها با یاری دیگران ممکن می‌شود. در واقع، در دست پیران، عصا که نشان‌دهنده‌ی توانایی و حمایت است، از زینت‌افزای گلدسته بهتر و ارزشمندتر است.
هوش مصنوعی: از آسمان روزی چه گونه خواهم؟ که در شرق زمین، برای هر لقمه نانی، انسان‌ها از صبح زود مانند نابینایان با عصا راه می‌روند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.