من باده بی خمار خواهم
یعنی لب آن نگار خواهم
در جواب او
انجیر تر و انار خواهم
شفتالوی آبدار خواهم
از طاس هریسه من برآرم
در وقت سحر دمار خواهم
کارم به عدد نمی شود راست
من دعوت بی شمار خواهم
محبوب من است نان، از آنش
اندر بغل و کنار خواهم
من دیگ حلاوه عسل را
در روز و شبان به بار خواهم
سنبوسه بود مرا دلارام
لب بر لب آن نگار خواهم
نوشند دو بار خلق، ماکول
من صوفیم و سه بار خواهم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از تمایل خود به لذت‌های دنیوی و عشق به معشوق می‌گوید. او می‌خواهد از باده‌ای شفاف و بی‌خمار بنوشد و به زیبایی محبوبش اشاره می‌کند. شاعر به تمایلات خود اشاره کرده و از میوه‌ها و خوراکی‌های خوشمزه مانند انجیر، انار، و شفتالو یاد می‌کند. همچنین، او می‌خواهد از شب‌نشینی‌های لذت‌بخش با معشوق خود بهره‌مند شود و این جشن و شادی را بی‌پایان توصیف می‌کند. در نهایت، او به هویت خود به عنوان یک صوفی اشاره دارد و به عشق و لذات معنوی و دنیوی اشتیاق دارد.
هوش مصنوعی: من خواهان شرابی هستم که حال و سنگینی نداشته باشد، یعنی آرزو دارم که کنار آن معشوق باشم.
هوش مصنوعی: می‌خواهم انجیر تازه و انار داشته باشم و همچنین شفتالوی آبدار و لذیذ.
هوش مصنوعی: در صبح زود می‌خواهم از ظرف غذایی خود، هریسه را بیرون بیاورم و از آن لذت ببرم.
هوش مصنوعی: من نمی‌توانم حساب کنم که به چند نفر دعوت می‌شوم، زیرا دعوت‌های من بسیار زیاد است.
هوش مصنوعی: من محبوبم را به نزد خود دارم، و از آن نانی که در بغل و کنارم هست، بهره‌مند خواهم شد.
هوش مصنوعی: من در هر لحظه، روز و شب، شیرینی زندگی را تجربه می‌کنم و از آن لذت می‌برم.
هوش مصنوعی: سنبوسه‌ای بود که من را به شدت شاد کرد، در حالی که لب‌های آن معشوقه بر لب‌های من بود.
هوش مصنوعی: اگر دیگران دوباره بنوشند، من از نوع خاصی از نوشیدنی هستم و خواسته‌ام این است که سه بار به من بنوشند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.