دلم به درد و غم عشق مبتلی تا کی
ز شوق زلف تو در دام صد بلا تا کی
در جواب او
مرا به سینه تمنای ماس وا تا کی
دلم به صحنک پالوده مبتلی تا کی
کنون به دهر چو ماقوت نیست صابونی
به سینه ولوله شوق زلبیا تا کی
شدند جلبک و روغن به تابه اندر تحت
میان عاشق و معشوق ماجرا تا کی
ز حد گذشت بیا مطبخی کرم فرما
بگوی در دل من شوق زیروا تا کی
ربوده قامت زناج جمله دلها را
میان خلق ندانم که این بلا تا کی
نوای مرغ بود خوش به گلشن منقل
بگوی نان تنک سفره بی نوا تا کی
به درد جوع اسیرست صوفی مسکین
مقیم در شب و روز از پی دوا تا کی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از درد و غم عشق سخن می‌گوید و به احساسی عمیق از شوق و از دست رفتن پرداخته است. او از گرفتار شدن در دام زلف محبوبش و تمنای او می‌نالد و از فقدان آرامش در زندگی یاد می‌کند. به نظر می‌رسد که روزگار برای او پر از سختی و بلاست و او از کنجکاوی درباره مدت زمان این درد و رنج سوال می‌کند. شاعر با زبان زیبا و استعاره‌های جذاب به بیان ناامیدی و آرزوی خود برای گریز از این وضعیت می‌پردازد و به نوعی احساس تنهایی و گرسنگی عاطفی را هم منتقل می‌کند. در نهایت، او خواهان تسکینی برای این درد و ادامه ندادن این وضعیت است.
هوش مصنوعی: دل من به خاطر درد و غم عشق به شدت آزار می‌بیند، و نمی‌دانم تا کی باید منتظر شوق و زیبایی موهای تو بمانم در حالی که در دام مشکلات بی‌شماری گرفتار شده‌ام.
هوش مصنوعی: دل من همیشه در آرزوی وصال توست، اما تحمل درد و رنج این جدایی را تا کی باید داشته باشم؟
هوش مصنوعی: اکنون در دنیای ما مانند گذشته خبری از خوشی و نشاط نیست. دلی پر از شوق و اشتیاق وجود دارد که به دنبال آرزوها و لذت‌ها می‌گردد، اما نمی‌داند این حس چقدر ادامه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: عاشق و معشوق در حال پخت و پز هستند و به نوعی در حال جوشیدن و ارتباط با هم هستند. به نظر می‌رسد که این حالت ادامه دارد و مشخص نیست تا کی این رابطه و این جوش و خروش میان آنها ادامه خواهد یافت.
هوش مصنوعی: بی‌خیال از مرزها بگذر و مهربانی کن، بگو تا کی در دل من شوقی برای دیدن تو وجود دارد.
هوش مصنوعی: جوانی زیبا و دل‌فریب، دل‌های بسیاری را در میان مردم به خود جذب کرده است. نمی‌دانم این جذبه تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: آوای خوش پرنده‌ای در گلزار به گوش می‌رسد. ای منقل! بگو تا کی باید نان کم‌زور و بدون خوشحالی روی سفره‌ام باشد؟
هوش مصنوعی: صوفی بیچاره در حالت گرسنگی و نیاز قرار دارد و همه روز در جستجوی درمان و نجات است. تا چه زمانی باید این وضعیت را تحمل کند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.