تا درد رسید چشمِ خونخوار ترا

خواهم که کشد جانِ من آزارِ ترا

یا رب که ز چشم‌زخمِ دوران هرگز

دردی نرسد نرگسِ بیمار ترا

عمریست ندیده‌ایم گلزار ترا

وان نرگس پرخمار خمار ترا

پنهان‌شده‌ای ز خلق مانند وفا

دیریست ندیده‌ایم رخسار ترا

او آب جمال داد گلزار ترا

او آتش قهر زد خس و خار ترا

ای آمده در شورگه او کو او کو

این کیست که کرده گرم بازار ترا

او آب جمال داد گلزار ترا

او آتش قهر زد خس و خار ترا