او کیست مرا یارب او کیست مرا یارب

رویش خوش و مویش خوش باز از همه خوشتر لب

داده لب و خال او را بی‌خدمت کفر و دین

کرده رخ و زلف او را بی‌منت روز و شب

منزلگه خورشیدست بی‌نور رخش تیره

[...]

آن دخترکان چون مهر مهری مه تو غبغب

غبغب بفرازش مه مه راست زمو عقرب

عقرب ختنی نافه نافه ظلمانی شب

شب را زخویش پروین پروین همه گرد لب

کای دافع هر مکروه کن چاره این میکرب

کو دیده نخواهد شد بی آلت میکرسکوب