بهتر ز علی و یازده اولادش

بالله ندیده دهر و نه مادر زاد

مجموع چو آفتاب و ماه و انجم

در جمله آفاق پریشان شده‌اند

بالله به جز علی و اولاد علی

دردی ز کسی کسی مداوا نکنید

آن سنگ که نام نامی وی اجلست

بر شیشه عمر همه کس خواهد خورد

تا رفته که کنج راحتی بنشیند

مرگ آمد و اندیشه او باطل کرد

بنا صفت ار بکار خشتی ننهی

در دست تو بازخشت دیگر ندهند

جن و بشر و ملک و ملک می‌گویند

کامروز ز دنیا به درک رفته یزید

در کوفه و شام عترت پیغمبر

سرگرد سر کوچه و بازار شدند

مقراض اجل تسمه عمرش ببرد

وزنشتر من زخم دلش چاک بود

تیغ تو بدست خصم خصم تو شود

آن کیست کزین سه اعتباری گیرد