شاهیش به غایتی رسیده

کز خوی ددان ددی بریده

مه گرد پرند زر کشیده

پیرایه‌ای از قصب تنیده

جدی سر خود چو بز بریده

که‌افسانهٔ سربزی شنیده

ای گر بصری به تو رسیده

بی دیده شده چو در تو دیده

صبحش ز بهشت بردمیده

بادش نفس مسیح دیده

کان شیفتهٔ ز خود رمیده

هست از همه دوستان بریده

می‌راند جریده بر جریده

می‌خواند قصیده بر قصیده

کان پیرزن بلا رسیده

دور از تو به هم نهاد دیده

دستی سلب خلل ندیده

برد از پی آن سلب دریده

بر اوج سپهر سرکشیده

زیرش همه سبزه بر دمیده

هم سیل بلا بدو رسیده

هم سیلی عاشقی چشیده

بر پسته که شد دهن دریده

عناب ز دور لب گزیده

کای تازه گل خزان رسیده

رفته ز جهانْ جهان‌ندیده

او زمزم گشته ز آب دیده

وایشان حرمی در او کشیده

بر مهد عروس خوابنیده

خوابش بربود و بست دیده