چون عشق تو داعی عدم شد

نتوان به وجود متهم شد

جایی که وجود عین شرک است

آنجا نتوان مگر عدم شد

جانا می عشق تو دلی خورد

[...]

دردا که دلم اسیر غم شد

اندوه فزود و صبر کم شد

پشتم چو کمان ابروی تو

از بار غم فراق خم شد

مسکین دل مستمند زارم

[...]

شادیش فزود و غصه کم شد

خاک ره باد صبحدم شد

دینار جمال وی درم شد

نقش درمش نفیر غم شد