در بسته چه سود و عالم الغیب

دانای نهان و آشکارا

ساقی ز کرم نواخت ما را

خمخانه بریخت بر سر ما

ما جام و بر آب چون حبابیم

دریاب ز ما و ما ز دریا

عشقست که هیچ جا ندارد

[...]

موج است و حباب و آب و دریا

هر چار یکی بود بر ما

هم آب و حباب و آب دریا

دریا داند حقیقت ما

بنگر به یقین که جز یکی نیست

[...]

در آینهٔ تمام اشیا

بنموده جمال جمله اسما

دیدیم خیال موج و دریا

نقشی است بر آب دیدهٔ ما

شد گنج نهان ما هویدا

گنجی که از اوست عین اشیا

گنجی که عطای فیض او داد

یاقوت به کوه و در به دریا

گنجی که ز کاف و نون او شد

[...]

ماییم امین سر اسما

ماییم حقیقت مسما

در صورت آب و خاک پنهان

در خال و خط نگار پیدا

ای حسن تو در جهان خوبی

[...]

فضل احد آن خدای یکتا

خلاق وجود جمله اشیا

فضل احد آن خدای یکتا

خلاق وجود جمله اشیا

فضل احد آن خدای یکتا

خلاق وجود جمله اشیا

فضل احد آن خدای یکتا

خلاق وجود جمله اشیا

فضل احد آن خدای یکتا

خلاق وجود جمله اشیا

فضل احد آن خدای یکتا

خلاق وجود جمله اشیا

فضل احد آن خدای یکتا

خلاق وجود جمله اشیا

فضل احد آن خدای یکتا

خلاق وجود جمله اشیا

خورشید رخت چو گشت پیدا

ذرّات دو کَون شد هویدا

مهر رخ تو چو سایه انداخت

زان سایه پدید گشت اشیاء

هر ذرّه ز نور مهر رویت

[...]

بود ایوان قرب شاه والا

به آن ایوان مرو بسیار بالا

که ترسم چون ازان ایوان درافتی

ز هر افتاده ای محکمتر افتی.

برداشت قدم ز ریگ بطحا

افراشت علم به سنگ اقصی

همگردن آهوان صحرا

همشیون بلبلان شیدا

چون لام الفند هر دو یکجا

تو چون الف ایستاده یکتا