لب خوش نگشته خنده ره جنگ می زند

در بزم مرگ ناله بر آهنگ می زند

هرگز زمانه جامه ماتم برون نکرد

نارفته شب به دامن شب چنگ می زند

وقت گذشته را به تأسف ز پی مرو

[...]

وقتی که شکل دایره کن فکان نبود

جز نقطه حقیقت حق در میان نبود

نور ولا ز بطن حقیقت طلوع کرد

چندان که گشت گرد خود آن را کران نبود

پرگار گشت و انجم و افلاک آفرید

[...]

دوش آن زمان که تیر شهاب از کمان فتاد

ما را ستاره خلف از آسمان فتاد

همچون هلال عید طلوع و غروب کرد

فرزند من به طالع من هم قران فتاد

دردانه ام که جا به کنار کسی نکرد

[...]

این درد بین که از پی هم ناگهان رسید

عضوی شکست از تن و زخمی بر آن رسید

از جای رفت زورق بی بادبان صبر

موجی نرفته موج دگر از کران رسید

واحسرتا که از قدراندازی فلک

[...]