هر آن کشفی که ایشان را بچل روز

شود حاصل بجد و جهد دلسوز

حقیقت آنچه دادم دست امروز

که درکاریم با بخت جهان سوز

دو عالم از توحیران مانده امروز

همه درگریه و من در چنین سوز

بنور شرع جان خود برافروز

ز نور عشق خوش میساز و میسوز

گهی اینجا ز اول آخر روز

بود در شغل و خوش میباش و میسوز

جنیدا روز امروز است پیروز

مرا در آتش عشقت بکل سوز

بروز و شب به پیش حیله آموز

تمام خلق از ایشان در جگر سوز

سیاهی بود پیر آنجا جگرسوز

ضعیف و خسته نامش بود پیروز

خراباتی شو ای یار دل افروز

مراین طاعات عشق از من تو آموز

نمیبینی تو او را در شب و روز

از آن هستی تو دایم در تف و سوز

ز شیدائی بماندی در تف و سوز

از آن اندر گدازی در شب و روز

چو نی در سرّ خود می نال و می سوز

که ناگاهی ترا اینجا یکی روز

عجائب جوهری داری شب افروز

که شب گردد ز تاب نور آن سوز

خراباتی شو و آتش برافروز

نمود جسم خود اینجا تو میسوز

شود پیدا ترا آن ماه جانسوز

بنزدش همچو شمع ای جان برافروز

بجز نیکی مکن یار دلفروز

تو نیکی را همه از نیک آموز

ز فردا چند گوئی وصل امروز

ترا دادست اینجا خویش میسوز

حقیقت علم قرآن را بیاموز

بنور علم قرآن گرد پیروز

زبان را در بدی گفتن میآموز

پشیمانی خوری تو هم یکی روز