کنون ای نیوشنده بگمار هوش

بدین داستان به فرادار گوش

که این داستان جمله جشن است و سور

زاندوه و از سوگواریست دور

شنیدم ز گفتار دانشوران

[...]

نداریم با تو سر دشمنی

نکو نیست با ما دژم، دل کنی

بده راه کز مرز تو بگذریم

ره جنگ با دشمنان بسپریم

نوند از سپهبد ستد نامه تفت

[...]

به هم چون رسیدند هردو گروه

چنان چون زپولاد و آهن، دو کوه

و یا چون دو دریا ندیده کران

که موجش سنان بود و گرز گران

همی از دو سو دیده هر جا که دید

[...]

وزین سوگران کرد اخوص رکاب

سوی کوه آتش بیامد چوآب

بزد برکمر بند داوود جنگ

بدانسان که بر گور، غژمان پلنگ

جدا کردش از پشت زین هیون

[...]

هماورد جست از سپاه عراق

که نفرین ز یزدان بدان پر نفاق

یکی تغلبی مرد، کش نام نیک

به خردی زمام و پدر شد شریک

هیون تاخت بهر نبرد حصین

[...]

یکی تاختن باید و دست و تیغ

همی سرفشاندن چو باران زمیغ

یکی جنبش از ما چو سیل دمان

بباید سوی لشگر بد گمان

من امروز از این باره نایم فرود

[...]

که با تیغ کین روی کرده دژم

همی مرد و مرکب فکندی به هم

دلیرانه در پهنه جستی نبرد

به زیرش یکی اسب گیتی نورد

مر آن باره با گوهر آگین ستام

[...]

چو زان کار شد اسپری چند گاه

بفرمود مختار کشور پناه

سر پور مرجانه و خواسته

همان زیور و گنج آراسته

بزرگان کوفه به بطحا برند

[...]

به ایوان چو خور بود پرتو فکن

چو انجم به گرد اندرش انجمن

زخالیگران خواست خوان و خورش

که با یاوران تن دهد پرورش

به فرمان آن شاه خالیگران

[...]

برآرید از تن لباس سیاه

از آنرو که شد کشته بدخواه شاه

زنان گیسوان را به مشک و گلاب

بشویند و بندند برکف خضاب

بپوشند مردان همه رخت نو

[...]

بده ساقی آن آب یاقوتگون

که دل را دهد مشق عشق و جنون

مغنی بزن چنگ بر چنگ غم

که یاران گذشتند و ما نیز هم

صلایی به مستان میخانه زن

[...]

چه فرخنده مختار کشور پناه

بپرداخت از کار بد خواه شاه

نماند از ستم پیشه گان کس درست

مگر کزدم تیغ او گور جست

جهان پاک از خیل ناپاک کرد

[...]

سپهدار مختار کرد آفرین

به حیلت سگالان ناپاکدین

شبانگه چو شد روی گیتی سپاه

بزرگان برفتند از پیشگاه

نشستند و با هم همی رای زن

[...]

که ایدر شتاب آر فرمان تو راست

همه گنج و شهر و تن و جان تو راست

براهیم جنگی به موصل دراست

سپه دور و، مختار بی یاور است

همه کوفیانند با وی به کین

[...]

وزان پس به گنجور گفتا: برو

بیاور همان دشنه ی سر درو

سلیح و کمند و کمان مرا

همان رمح چون پر غمان مرا

برفت و بیاورد گنجور او

[...]

بگفتند یاران که ای نامدار

همانی که گفتی تو در کارزار

نه ما هم پرستندگان توایم

به جان و دل از بندگان توایم

بود بنده ی یکدل ممتحن

[...]

به یاد آمدش گویی آن رزمگاه

که مسلم درآن کشته شد بیگناه

همان خواری او به چشم آمدش

زتیمار او دل به خشم آمدش

همی دست برسر زد و کرد، آه

[...]

صبا هدهدم من سلیمان تویی

سزد گر پیامم از او بشنوی

ازو نامه گیری و بر خوانی اش

نهی بر سرو روی و پیشانی اش

درآن نامه بنوشته بین که من

[...]