دو مردو دو بازو دو شمشیر تیز

نمودند بر یکدگر رسته خیز

فرستاد آورد بسیار چیز

اثاثی که بد در خور شاه نیز

بهندو نمایم چنان رسته خیز

که هرگز نیابند راه گریز

چو مهران زرو گنج و هر گونه چیز

همه خوانچه ها ساخت بسیار نیز

ندیدند دستی برای ستیز

نجستند پائی برای گریز

بیا بنگر، اینک خر بی تمیز

که وقعی نمی هشت بر هیچ چیز

همان بلبل، آن دوستدار عزیز

که بودش بدامان من، خفت و خیز