چنین داد پاسخ به هومان که رو

به گفتار تندی و در کار نو

تو اکنون سوی لشکرت باز شو

برافراز گردن به سالار نو

که هر چند بیژن جوانست و نو

به هر کار دارد خرد پیشرو

چنین پاسخ آورد بیژن که شو

پست باد و آهرمنت پیشرو

بدو گفت نزدیک گودرز شو

سخن گوی هشیار و پاسخ شنو

ولیکن بدین گفته پاسخ شنو

خرد یاد کن بخت را پیشرو

یکی تازیانه بر آن تیز رو

بزد خشم را نامبردار گو

بفرمود پس گستهم را که شو

سپه را تو باش این زمان پیشرو

پس از دیده گه دیده‌بان کرد غو

که ای سرفرازان و گردان نو

گمانی چنان برد بیژن که او

چو تنگ اندر آید به دشت دغو

زواره بد این جنگ را پیشرو

سپاهی همه جنگ سازان نو

ز ترکان هر آن کس که بد پیشرو

ز ناکاردیده جوانان نو

ز لشکر هر آن کس که بد پیشرو

برانگیختند اسب و برخاست غو

فرستاده را گفت برگرد و رو

به نزدیک آن بدگمان باز شو

چو دمدار برداشتی پیشرو

به منزل رسیدی همی نو به نو

نیا را چو دید از کران شاه نو

برانگیخت آن باره تندرو

که او باشد اندر جهان پیشرو

جهاندار و بیدار و سالار و گو

ز گودرزیان هرکه بد پیش‌رو

یکی آفرینی بگسترد نو

بگوی و تو از گاه ایران مرو

جهان کهن را مکن شاه نو