چو شیران ز بیشه گشادند گوش

از آن نعره دلشان برآمد به جوش

ببودند یک چند با نای و نوش

ز رامش همه مست و سر پرخروش

مرا نیز بود ای پسر نای و نوش

دل و مغز دانا و هم چشم و گوش

برفتند بی کام و بی نام و هوش

نه در مرد تاب و نه در اسب توش

یکی سهمگین دیو با یال و توش

کزو بود گفتی جهان در خروش

منم دختر شاه فرطورتوش

جهان دار و با فر و با رای و هوش

بپرسید ازو شاه فرطورتوش

همان شاه بینای با رای و هوش

یکی نامه فرمود با رای و هوش

پر از مهر نزدیک فرطورتوش

وزو بر شهنشاه فرطورتوش

جهاندار و بینا دل و پاک هوش

از آن پس بفرمود فرطورتوش

وزآن پیشکاران با رای و هوش

چو این گفته بشنید فرطورتوش

به دلش اندر آمد از آن کار هوش

چنین گفت با شاه فرطورتوش

که ای شاه بینای با رای و هوش

چو ایشان برفتند فرطورتوش

سپهدار با دانش و رای و هوش

بدو گفت کز کرگدن دیو زوش

هم اکنون به گوش آیدت یک خروش

بیامد برش کرگدن دیو زوش

برآورد بر چرخ گردون خروش

چو آگاهی آمد به فرطورتوش

که گرد سرافراز با رای و هوش

از آن برز و بالا و آن فر و هوش

شگفتی فروماند فرطورتوش

ز روی دگر شاه فرطورتوش

ابا ده جوانمرد با رای و هوش

به مستی چنین گفت فرطورتوش

بدان پر خرد مرد با رای و هوش

سر ماه دستور فرطورتوش

چنین گفت با شاه پاکیزه هوش