گه ارمنده‌ای و گه ارغنده‌ای

گه آشفته‌ای و گه آهسته‌ای

نهاده به صندوق در حقه‌ای

بحقه درون پارسی رقعه‌ای

تو زین جلوه از جا نرفتی که‌ای

تو سنگی، کلوخی، جمادی، چه‌ای

ز تو هر چه پیدا، ندانم چه ای؟!

ز تو هر که شیدا، ندانم که ای؟!

بگفتا: که ای عیسوی دم که ای؟

گرفتار مشتی یهود، از چه ای؟

بپیچیده بر گردنم اژدهای

مرا از دم اژدها کن رهای

سراسیمه برجست و گفتا: که ای؟

در این شاخ چون مرغ بهر چه ای؟