برین گونه گردد سراسر سخن

شود سست نیرو چو گردد کهن

همه راستی خواستم زین سخن

به کژی نه سر بود پیدا نه بن

سراپرده پرداخت از انجمن

خود و تور بنشست با رای زن

چو از تور بشنید ایرج سخن

یکی پاکتر پاسخ افگند بن

سرش را بریده به زار اهرمن

تنش را شده کام شیران کفن

سراسر همه کشورش مرد و زن

به هر جای کرده یکی انجمن

فرستاده آمد دلی پر سخن

سخن را نه سر بود پیدا نه بن

شنیدم همه هر چه گفتی سخن

نگه کن که پاسخ چه یابی ز بن

چو سام نریمان و سرو یمن

به پیش سپاه اندرون رای زن

به پیش اندرون قارن رزم زن

به دست چپش سرو شاه یمن

منوچهر با قارن پیلتن

برون آمد از بیشهٔ نارون

به پیش سپه قارن رزم زن

ابا رای زن سرو شاه یمن

یکی گفت ز ایشان که ای سرو بن

نگر تا نداند کسی این سخن

که این شیر بازو گو پیلتن

چه مردست و شاه کدام انجمن

بدان تاش دختر نباشد ز بن

نباید شنیدنش ننگ سخن

مگر آنکه باشد میان دو تن

سه تن نانهانست و چار انجمن

سپهبد بپرسید ازیشان سخن

ز بالا و دیدار آن سرو بن

بگویید با من یکایک سخن

به کژی نگر نفگنید ایچ بن

چنین گفت با بندگان سرو بن

که دیگر شدستی به رای و سخن

دو رخساره چون لاله اندر سمن

سر جعد زلفش شکن بر شکن