ایا سرو قد ترک سیمین قفا

ندیدم به هجران تو جز جفا

ببستی دلم را به بند دو زلف

نخواهی نمودن مرا زان رها

چگونه گذارم بر این روزگار

[...]

کف دست موسای پیغمبرست

و یا آتش اژدها پیکرست

وگر زآسمان معجز مصطفی

فرود آمده بر کف حیدرست

کلید فتوح است در هر مصاف

[...]

به گل یاسمن دوش پیغام داد

که از ابر خشنودم از باد شاد

که در باغها روی و موی مرا

بیاراست ابرو، بپیراست باد

نوشتم به صدر جهان قصه‌ای

[...]

نه بود و نه هست و نه باشد دگر

چو سلطان ملکشاه پیروزگر

شهنشاه آفاق و صدر ملوک

خداوند گیتی و شاه بشر

شهی‌کش خدای آفرید از خرد

[...]

صبوح مرا خوش کن ای خوش پسر

به میخوارگان ده قدح تا به سر

که چون سر برآرد ز کوه آفتاب

قدح تا به سر خوشتر ای خوش پسر

چه از آب رز شد زمین بهره‌مند

[...]

برآورد دولت جهانی دگر

تن مملکت یافت جانی دگر

ز باران ابر شرف بشکفید

گلی تازه در بوستان دگر

به ایوان و میدان شاهنشهی

[...]

یک امشب زبهر من ای ساربان

زدروازه بیرون مَبَر کاروان

درنگی بکن تا من از جان و دل

ز جانان و دلبر بپرسم نشان

که تیمار دلبر ز من برد دل

[...]

جهاندار شد صدر دین در وزارت

سپهدار شد شمس دین در امارت

ز جد و پدر یادگار اند هر دو

یکی در امارت یکی در وزارت

چو بنوشت بر لوح نام تو را

فرو ایستاد از نوشتن قلم

همی گفت زین پس ندانم نوشت

چو جزوی و کلی نوشتم به هم