عشق عاشق چو سر کشد به کمال

شود از غیر عشق فارغ بال

عشق را قبله گاه خود سازد

دل ز معشوق هم بپردازد

حب محبوب حب حب گردد

[...]

عشق مجنون بدین مقام رسید

از تک و پوی و گفت و گوی رهید

داد با خود ترانه ای نو ساز

عشقبازی به عشق کرد آغاز

آستین زد به هر نو و کهنی

[...]

ای فروغ جمال تو خوبان

پرتو خوبی تو محبوبان

جلوه حسن تو کجاست که نیست

جذبه عشق تو کراست که نیست

همه ذرات مست عشق تواند

[...]

پیر توحید شیخ محیی الدین

آفتاب سپهر کشف و یقین

زانچه از ذوق خود بیان کرده ست

در فتوحات مکی آورده ست

که ز مغرب چو آمدم به دمشق

[...]

شب علی موفق آن شه دین

رفت در خواب سوی خلد برین

دید شخصی لطیف و پاک سرشت

ایستاده به رهگذار بهشت

یک به یک را به چهره می نگرد

[...]

بوعلی رودباری آن شه دین

خسرو بارگاه صدق و یقین

رفت روزی به جانب حمام

تا سبک گردد از گرانی عام

دید از رقعه های گوناگون

[...]

از صف صوفیان سبک سیری

در سیاحت گذشت بر دیری

دید آنجا یکی ز رهبانان

لیک در کسوت مسلمانان

گفت کای کهنه پیر دیرانی

[...]

نوبهاران خلیفه بغداد

بزم عشرت به طرف دجله نهاد

داشت در پرده شاهدی نوخیز

در ترنم ز پسته شکر ریز

چون گرفتی چو زهره در بر چنگ

[...]

نوجوانی نخورده نشتر غم

شد گرفتار عشق دختر عم

روز و شب در سرای عم می بود

در مقام رضای عم می بود

دمبدم روی دخترش می دید

[...]

معتمر نام مهتری ز عرب

رفت تا روضه نبی یک شب

رو در آن قبله دعا آورد

ادب بندگی بجا آورد

ساخت بالین ز آستان نیاز

[...]

معتمر چون بدید صورت حال

بر ضمیرش نشست گرد ملال

گام زد در ره پریشانی

داد رخت خرد به حیرانی

کان همه نالش از زبان که بود

[...]

آن بزرگ عرب چو این بشنید

جانب او شدن غنیمت دید

تا شود واقف از حقیقت راز

رفت آهسته از پی آواز

دید موزون جوانی افتاده

[...]

روزی از روزها به کسب ثواب

رو نهادم به مسجد احزاب

روی در قبله وفا کردم

حق مسجد که بود ادا کردم

بستم از جان نماز را احرام

[...]

شد خروشان به دلخراش آواز

غزل سینه سوز کرد آغاز

کای ز من دور رفته صد منزل

کرده منزل چو جانم اندر دل

گرچه راه فراق می سپری

[...]

خسرو صبح چون علم بر زد

لشکر شام را به هم بر زد

هر دو کردند ازان حرم به شتاب

چاره جو رو به مسجد احزاب

تا به پیشین قدم بیفشردند

[...]

معتمر گفت با وی از دل پاک

کای عیینه مباش اندهناک

کانچه دارم ز ملک و مال به کف

گرچه اسباب حشمت است و شرف

همه صرف تو می کنم امروز

[...]

این سخن گفت و از زمین برخاست

غضب آمیز و خشمگین برخاست

چون درآمد به خانه ریا گفت

کز چه رو خاطرت چنین آشفت

گفت از آن رو که جمعی از انصار

[...]

معتمر گفت آن منم اینک

هر چه خواهی ضمان منم اینک

خواست چندان زر تمام عیار

که مثاقیل آن رسد به هزار

بعد ازان نیز ده هزار درم

[...]

بعد چل روز کز نشاط و سرور

حال بگذشتشان بدین دستور

داد اجازت پدر که ریا را

ماه شهر و غزال صحرا را

به عروسی سوی مدینه برند

[...]

بعد شش سال معتمر یا هفت

به سر روضه نبی می رفت

راه عمدا بر آن دیار افکند

بر سر قبرشان گذار افکند

دید بر خاک آن دو اندهمند

[...]