در یقین آنگه ببینی روی وی

چون بری این راز را کلی به وی

چون شنود احوال او آن ماهرو‌ی

از سر عشق آمد او در گفت و گوی

هم تو آخر رمزی از استاد گوی

تا بدانم حال خود در جست و جوی

با من این راز نهانی باز گوی

آنچه هست و آنچه میجویی بجوی

راه بین چون راه عشق آید بوی

کام او خود زود بردارد زوی

همچو تو در پرده ایشان راز جوی

سرّ خود با این کسان دیگر مگوی

کی ترا درمان کند هم خود بگوی

بیش ازین درمان خود ازوی مجوی

آتش عشقست آنجا معنوی

هست روحانی و دل زو شد قوی

سعی باید برد اگر میبشنوی

تو بدین گفتار کلّی بگروی

خود مبین حق بین که تا تو حق شوی

پس ندایی کن ندایی بشنوی

چون برافتد صورتت زنده شوی

آنگهی گفتار کلی بشنوی

ای دل آخر پرده باز افکن زروی

بیش ازین تا چند باشی راه جوی

همچو ایشان اندرین واصل شوی

هم ز حق گویی و از حق بشنوی

چون تو فانی میشوی چندین مگوی

گرد فانی گرد و دیگر هم مجوی

بگذر از خود حق شو وباطل مگوی

بیش از این باطل در این حاصل مجوی

جایگاهی دید مرد معنوی

در نهاد کل عجایب او قوی