گر تو ازجان در پی مهرش روی

از عذاب دوزخی ایمن شوی

نقطهٔ سرّ قلم با لوح گوی

بعد از آن نقش صور از لوح شوی

ور شوی تو همچو عتبه ذکر گوی

ور بیابی تو در آن سیر آبروی

بوالحسن آن شیخ بوشنجی شوی

یا تو چون ورّاق راه دین روی

گر کتبهای سماوی بشنوی

ور تو عمری در ره عرفان شوی

گر هزاران سال تو این ره روی

بی دلیل راهبر گمره شوی

رهبری باید که تو در ره روی

ور تو بی رهرو روی گمره شوی

زود باشد تا تو چون زینب شوی

چون نداری رشتهٔ ایمان قوی

گر تو این ره از رضای حق روی

شرع در ظاهر شود بر تو قوی

راه باطل بهر دنیائی روی

نیست اسلام تو درمعنی قوی

گر بدین و مذهبش تونگروی

در حقیقت مرتد و ملعون شوی

من ترا راهی نمایم گر روی

واندرین ره کن بمعنی دل قوی

حبّ ایشان گیر تا ایمن شوی

دین و ایمان توزان گردد قوی

گاه همره با خلیل الله شوی

گاه همدل با ذبیح الله روی

چون تو گفت مرد ره را بشنوی

زآن سخنها دین تو گردد قوی

گفت آخر نیست عقل تو قوی

یا مگردر راه تو ابله شوی

گر تو این دم راه شیطانی روی

خود یقین میدان که شیطانی شوی

بعد از آن چون آب شو با او بجوی

بیخودانه از زبان او بگوی

شد عرق بر من روان چون آب جوی

گشت پیدادر تن من رنگ و بوی

در نصیحت نکته‌ای با او بگوی

تا نریزد او ازین فحش آب روی