زین چنین افتد بسی در راه عشق

این، کسی داند که هست آگاه عشق

هرک نام آن برد در راه عشق

نیست در دیوان دین آگاه عشق

هر که او مستور شد در راه عشق

هست او از جان و دل آگاه عشق

کمتر از چوبی نه‌ای در راه عشق

گوش کن معنیّ آن از شاه عشق

ای سرافیل قیامتگاه عشق

ای تو عشق عشق و ای دلخواه عشق

ورنه بودی سینه منزلگاه عشق

بودی از افسردگان در راه عشق

دست و پایی میزنم در راه عشق

تا مگر روزی شوم آگاه عشق

چون کواکب بی سر و پا گشته ام

تا شوم یکدم قرین ماه عشق

دامن معشوق می آرد بکف

[...]

بی رفیقی هر که شد در راه عشق

عمر بگذشت و نشد آگاه عشق

ترک هستی گو درآور راه عشق

گر همی خواهی شوی آگاه عشق

بیخودانه شود نیاز راه عشق

گر همی خواهی شوی آگاه عشق

باب من باشد حسین آن شاه عشق

که نموده عاشقان را راه عشق

بنگرید آن کودکان شاه عشق

که چه سان آرند بر سر راه عشق

داد خواهر را تسلّی شاه عشق

گفت سهلست این همه در راه عشق

خواه کُش، خه کشته باش، ای شاه عشق

هیچ کم ناید تو را از جاه عشق

دید تنها تاجدار گاه عشق

گفت: کای اسپهبد اسپاه عشق

پا فروکش که نماند از راه عشق

جز دو گامی تا به نزد شاه عشق

خاصه شرح حال شاهنشاه عشق

مقتدای شرع و خضر راه عشق