هر یکیشان مظهر یک اسم خاص

با یکی فعلش همیشه اختصاص

رو مجرد شو کزو یابی خلاص

بی وساوس جا کنی در بزم خاص

هردو، می، لیکن مخالف در خواص

هر یکی را نشأه‌یی ممتاز و خاص

کز همه شبها چرا ای شمع خاص

یافت آن یک شب به معراج اختصاص

ور که مقصود شما باشد تقاص

این سرو این تیغ از بهر قصاص

ای دربغا میرزا طاهرکه بود

فضل و تقوی را جناب او مناص

مدرسش دایم به درس و بحث گرم

مجلسش یکسر به اهل فضل غاص

بود ثابت مدت پنجاه سال

[...]

ور نبردم جان و می‌جوئی قصاص

کن بیگ ضربت زغم جانش خلاص