هر چه از دونان به منّت خواستی

در تن افزودیّ و از جان کاستی

گربهٔ مسکین اگر پر داشتی

تخمِ گنجشک از جهان برداشتی

آن شنیدستی که در اَقْصایِ غُور

بارْسالاری بیفتاد از ستور

گفت: «چشمِ تنگِ دنیادوست را

یا قناعت پُر کند یا خاکِ گور»