مرو را گفت ویسه همچنین کن

مرا و خویشتن را پاک‌دین کن

سپهبد گفت شاید همچنین کن

همیشه نام نیک و کار دین کن

جانا دل دشمنان حزین کن

با خود شبکی مرا قرین کن

تیغ عشرت ز باده برکش

اسب شادی به زیر زین کن

من خاتم کرده‌ام دو بازو

[...]

کای بلال اسب دولتم زین کن

خاک بر فرق آن کن و این کن

گفتم ای ترک نظر سوی من غمگین کن

رحمتی بر من محنت زده مسکین کن

عشق من بی لب شیرین تو تلخ است چو زهر

به یکی بوسه همه زهر مرا شیرین کن

ای دل من شده از آتش هجران تو گرم

[...]

بترک جان بگو یا ترک دین کن

چو نتوانی چنان کردن چنین کن

همه اعضای خود در بندِ دین کن

اگر خود را چنان خواهی چنین کن

دل پر نور را دریای دین کن

حدیث وحی رب العالمین کن

تو گراو خواهی اینجاگه چنین کن

چومردان ذات خود را پیش بین کن

سجود آدم اینجا در یقین کن

تو سرّ اوّلین و آخرین کن

اگر صورت نگهداری چنین کن

دمادم با تو میگویم یقین کن

از او بشناس عشق و جان یقین کن

همه ذرّات اینجا پیش بین کن

همه عالم چو خود تو پیش بین کن

اگر از سرّ او گوئی چنین کن

چند بوسه وظیفه تعیین کن

به شکرخنده‌ایم شیرین کن

آن دلت را خدای نرم کناد

این دعای خوش است آمین کن

مگر این را به خواب خواهم دید

[...]

صلحِ با دشمن اگر خواهی، هر گه که تو را

در قفا عیب کند، در نظرش تحسین کن

سخن آخر به دهان می‌گذرد موذی را

سخنش تلخ نخواهی دهنش شیرین کن

ای شکرلب نظری سوی من مسکین کن

ترک یک بوسه بگو کام مرا شیرین کن

دهن و قند لبت پستهٔ شکّر مغز است

تو از آن پسته مرا طوطی شکّرچین کن

نرگس مست بگردان دل و جان بر هم زن

[...]

صبر بر فقر و فناش آیین کن

تلخی صبر بر او شیرین کن

تلخ را بر دل خود شیرین کن

خوردن آن به خوشی آیین کن

نفس از وی صدق مشکین کن

راه اخلاص رفتن آیین کن

چو گفت، آن ماه گفتش این چنین کن

صلاح کار در این است، این کن