ای زلف چلیپای تو، غارتگر دین‌ها

وی کرده گمان دهنت، دفع یقین‌ها

کافر نکند با دل من آنچه تو کردی

یعنی که در اسلام روا باشد از این‌ها

زینسان که بکشتی به شکرخنده جهانی

[...]

اگر چه پارسی نامند اینها

ولی در هند زادند از زمینها

نمی‌بردم گمان از رویت اینها

غریبست از چنان رویی چنینها

خطا باشد چنانها با چنین‌ها

به کرمان زیره بردن باشد اینها

زان مبدل شدست آیینها

که جهان موج میزند زینها

شد از تیر سوراخها سینها

نمی‌ماند در سینها کینها

به پیوست باصوف موئینها

همی رفت جنغی به پشمینها

جواهر زهر نوع و زرینها

لآلی زهر جنس سیمینها

نیایش کرد و گفتش آفرینها

جزاک الله که باشد مردی اینها

ای خاک درت سجده‌گه جمله جبین‌ها

زنار دو گیسوی تو سرفتنه دین‌ها

عشاق تو را طاقت جور و ستمت نیست

گشتند همه خاک درت بگذر از این‌ها

با عاشق خود جور و جفا کمتر از این کن

[...]

ای طاق دو ابروی تو محراب جبین‌ها

خاک سر کوی تو به از خلد برین‌ها

گفتی که منم سرور و سرحلقه خوبان

ای شاه کسی نیست شک و شبهه درین‌ها

از شرم لب لعل تو سرچشمه حیوان

[...]

وفاق تخم ثباتی نکاشت در دل و دین‌ها

به حکم یأس دمیدیم از این فسرده زمین‌ها

چو غنچه در پس زانوی انتظار جدایی

نشسته در چمن ما هزار رنگ کمین‌ها

در این زمانه سر نخوتی کشیده به هرسو

[...]

دیدم صنمی، های صلا، کعبه‌نشین‌ها

بیعانه ببازید به یادش دل و دین‌ها

در عشق، دل از کوثر و رضوان نگشاید

از دوست تسلی نتوان گشت، به این‌ها

صید دلم افتاد به صحرای رمیدن

[...]

یکی گویند ز ارباب یقین‌ها

گرفت اندر ریاضت اربعین‌ها