سکندر به رخ رنگ تشویر خورد

ز گفتار او بر جگر تیر خورد

گل از رخ گلرنگ تو تشویر خورد

نرگس ز کمان ابروت تیر خورد

در نیشکر سبز شکر در طفلی

گویی ز لب چون شکرت شیر خورد

مرد زیرک کجا دلیر خورد

طعمه‌ای کز دهان شیر خورد

گر برادر همچو حاتم شیر خورد

هرکجا مرغیست او انجیر خورد

شغال نگون‌بخت را شیر خورد

بماند آنچه روباه از آن سیر خورد

طفلی که هنوز باید او شیر خورد

غازی نبود، که زخم شمشیر خورد

هر کار ز دست اهل آن میآید

هر مرغ نمی تواند انجیر خورد