ز سستی بماندند از کارزار

بر آن هر دو آزاده شد کار زار

ببینیم تا در صف کارزار

کرا زین دو لشکر بود کار زار

که از من رهایی در ین کارزار

نیابید کس ناشده کار زار

به هر کشور از بهر من کارزار

که جوید چو شد مر ترا کار، زار

دو لشکر چنین تا در کارزار

مبادا که برمن شود کارزار

برآویخت با دیو در کارزار

بگردید ازاو بخت و شد کار زار

که داند که چون باشد این کار ِ زار

که پیروز برگردد از کارزار

به میدان و دیوان بداندیش را

زتیغ و قلم کرده ای کارزار

ز بیم قلم کردن تیغ توست

که لرزان بود نیزه در کارزار

تیغ چوبین را مبر در کارزار

بنگر اول تا نگردد کار زار

بس شدستم در مصاف و کارزار

همچو شیر آن دم که باشد کارزار

چون در آید اندرون کارزار

آن زمان گردد بر آنکس کار زار

حملهٔ زن در میان کارزار

نشکند صف بلک گردد کار زار

چه مردی کند در صف کارزار

که دستش تهی باشد و کار، زار

ازو خون همی رفت در کارزار

ولیکن نمی‌شد ازو کار زار

من آنگه بدانم که در کارزار

چه سازم به جان بدت کارزار

باو کرده اند این و آن کارزار

درین جنگ ما را شود کارزار

که لختی بر آساید از کارزار

وزان پس به دشمن کند کار زار

زدو رویه لشگر درآن کارزار

نمودند بریکدگر کار زار