چو فرمان دهد ما همیدون کنیم

زمین را ز خون رود جیحون کنیم

زمین کوه تا کوه پرخون کنیم

ز دشمن بیابان چو جیحون کنیم

کنون دشمن از خانه بیرون کنیم

ازان پس برین چاره افسون کنیم

ز دل کین دیرینه بیرون کنیم

همه بوم زابل پر از خون کنیم

به فرمان تو کوه هامون کنیم

به تیغ آب دریا همه خون کنیم

به هرجای جاه وی افزون کنیم

ز دل کینه و آز بیرون کنیم

بکوشیم و نیروش بیرون کنیم

به درویش ما نازش افزون کنیم

برو نیکویها برافزون کنیم

ز دل کینه و آز بیرون کنیم

به خنجر به دریا بر افسون کنیم

بیابان سراسر پر از خون کنیم

همه ویژه گفتند کایدون کنیم

که کوه و بیابان پر از خون کنیم

چو شب تیره گردد شبیخون کنیم

ز دل بیم و اندیشه بیرون کنیم

کنون چارهٔ دام او چون کنیم

که آسان سر از بند بیرون کنیم

ازیدر بر ایشان شبیخون کنیم

همه کوه در جنگ هامون کنیم

بسازیم و امشب شبیخون کنیم

زمین را ازیشان چو جیحون کنیم

بفرجام گفتند کین چون کنیم

که از رای او کینه بیرون کنیم

مبارز پراگنده بیرون کنیم

از ایشان بیابان پر از خون کنیم

چو آتش بر ایشان شبیخون کنیم

ز خون روی کشور چو جیحون کنیم

کنون ما ز دل بیم بیرون کنیم

سحرگه بر ایشان شبیخون کنیم

ره رزم فردا دگرگون کنیم

سپه پیش پیلان به بیرون کنیم

رویم اندرین چاره افسون کنیم

ز چنگالشان شهر بیرون کنیم