طبرزد را چو لب پرنوش کردی

ز شِکّر حلقه‌ها در گوش کردی

ز شعر من چو بیتی گوش کردی

ز مهرم خویش را بیهوش کردی

دمی خوش یافتی و نوش کردی

دگر آن دم بکل فرموش کردی

برفتی و ما را فراموش کردی

شراب مُرَوَّق بسی نوش کردی

چو نامم برآمد زبان در کشیدی

به زنهار انگشت در گوش کردی

چه کردیم از بی‌وفایی که ما را

[...]

مرا زین گفته ها بیهوش کردی

غریبم حلقه ها در گوش کردی

به سردار اسعد بگو ای که از دم

هزار آتش فتنه خاموش کردی

تو آنی که اصلاح کار جهان را

به دامان فضل خطاپوش کردی

تو آنی که افراسیاب ستم را

[...]

آن زلف مشکبو را، تا زیب دوش کردی

سرو بنفشه مو را، عنبر فروش کردی

در چنگ تار زلفت، تا نیمه شب دل من

چون نی نوا نمودی، چون دف خروش کردی

هم جمع دوستان را بیخود فکندی از چشم

[...]