بسیار تحیُّر است در دَوْرِ فلک

اوهام شده‌ست عاجز از غَوْرِ فلک

چون می‌نَرَهد هیچ کس از جَوْرِ فلک

فریاد چه سود از حَمَل و ثَوْرِ فلک؟

گشته از حادثات دور فلک

سینه‌شان پرزخون زجور فلک

زین رنگ برآوردن بر فور فلک

خون شد دلم و نیافتم غور فلک

در جمله گزیر نیست از جور فلک

تا رخت برون نبردی از دور فلک

ای خدا مردیم از جور فلک

تا بکی باشد چنین دور فلک