ای مسلم‌ترا سحر خیزی
هر سحر چون زخواب برخیزی
سر زبالین شرق برداری
دامن وجیب پر ز زرداری
پس کنی در جهان زرافشانی
بر فقیر و توانگر افشانی
چون زنی بر فلک سراپرده
بندی از نور در هوا پرده
در هوا ذره را کنی تعریف
بدن خاک را دهی تشریف
چون در آیی به بارگاه حمل
بنمایی هزار گونه عمل
پور حسن بر جهان بندی
نقش دیبای گلستان بندی
برقع از روی غنچه بگشایی
چهرهٔ یاسمن بیارایی
در چمن سبزه تازه روی شود
گلستان پر ز رنگ و بوی شود
قدح لاله پر شراب کنی
عارض ارغوان خضاب کنی
چون‌کنی یک نظر سوی معدن
خاک گردد به گوهر آبستن
در رحم جنبش جنین از توست
ماه را پرتو جبین از توست
تو رسانی همی به هفت اقلیم
از هزاران هزار گونه نعیم
در نظر شاهد ملیح تویی
بر فلک همدم مسیح تویی
یوسف مصر آسمانی، تو
کدخدای همه جهانی تو
اینت عزف که صانع عالم
بر وجود تو یاد کرد قسم!
مردم چشم عالمی به درست
که جهان سر به سر منیراز توست
با وجود تو ای جهان آرای
از چه رو اندرین سپنج سرای،
روز من، خسته تیره فام بود
صبح بر چشم من حرام بود
چیست جرمم چه کرده‌ام باری؟
که نهی هر دمم زنوخاری
مژهٔ من زموج خون جگر
همچو دامان ابر داری‌تر
چون منی را چنین حزین داری
با غم و غصه همنشین داری
عادت چون تویی چنین باشد
جگرم خون کنی همین باشد
نه، خطا گفتم، از تو این ناید
چون تو مهری، زمهرکین ناید
این همه جور دور گردون است
اوکند اینکه اینچنین دون است
نه منم اینچنین بدین آیین
خسته و مستمند و زار و حزین،
عالمی را همه چنین بینی
همه را با عنا قرین بینی
گشته از حادثات دور فلک
سینه‌شان پرزخون زجور فلک
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی وضعیت انسانی در جهان و روح زندگی می‌پردازد و از میان بیداری، امید و ناامیدی سخن می‌گوید. شاعر به مسلمانی اشاره می‌کند که با خیزش از خواب، با انرژی و شوق به دنیا نگاهی تازه می‌اندازد. او به نقش مثبت انسان در پراکندن نور و زیبایی اشاره دارد و از قدرت فرد برای تغییر شرایط زندگی دیگران سخن می‌گوید.
شاعر بر اهمیت توجه به زیبایی‌ها و نعمت‌های زندگی تأکید دارد و به قدرت هر فرد در ایجاد تحول در دنیای خود و دیگران اشاره می‌کند. اما در عین حال، او به افسردگی و ناامیدی نیز اشاره می‌کند و از درد و رنجی که در زندگی وجود دارد، سخن می‌گوید. او احساس می‌کند که زندگی بر او سخت گرفته و دلیلی نمی‌بیند که چنین حالتی داشته باشد. در نهایت، او با بیان این احساسات، ناامیدی و غم را به جهانی که تحت فشار مشکلات و حوادث است، مرتبط می‌کند.
هوش مصنوعی: ای مسلمان، هر صبح که از خواب بیدار می‌شوی، به یاد داشته باش که باید آماده‌باشی و سحرخیز باشی.
هوش مصنوعی: اگر سر از خاک شرق برداری، دامن و جیب‌ات پر از نعمت و دارایی خواهد شد.
هوش مصنوعی: پس در دنیا با گسترش دادن خیر و نیکی، بر همه افراد، چه فقرای بیچاره و چه توانگران، رحمت و محبت بگستران.
هوش مصنوعی: زمانی که زنی بر آسمان چادر و پرده‌ای از نور ایجاد می‌کند، فضایی زیبا و نورانی در هوا ایجاد می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر در آسمان ذره‌ای را به ستایش بگذاری، به خاک بدن تو ارزش و اعتبار می‌دهد.
هوش مصنوعی: وقتی وارد بارگاه شوی، هزاران ارزش و خوبی از اعمالت نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: پسر حسن بر جهان حاکم است و تصویر زیبای باغ گل را به نمایش گذاشته است.
هوش مصنوعی: اگر پرده از روی غنچه کنار بزنی، چهره‌ی یاسمن را زیبا می‌کنی.
هوش مصنوعی: در دشت‌ها، گیاهان تازه‌ای می‌رویند و گلزار به رنگ‌ها و عطرهای مختلف آراسته می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر جام پر از شراب لاله را به دست بگیری، می‌توانی چهره‌ات را به رنگ ارغوانی درآوری.
هوش مصنوعی: وقتی که نگاهی به منبع و سرچشمه‌ای بیندازید، می‌توانید آن را به ارزش‌های باارزشی تبدیل کنید.
هوش مصنوعی: جنبش جنین در رحم به خاطر توست و نور ماه از پیشانی تو می‌تابد.
هوش مصنوعی: تو با نعمت‌های فراوانت، به سراسر جهان خوشی و آرامش می‌گستری.
هوش مصنوعی: در چشم‌ها و نگاه زیبای تو، همچون ستاره‌ای در آسمان می‌درخشی و با روح مسیح یکی هستی.
هوش مصنوعی: یوسف مصر مانند یک شخصیت آسمانی است و تو سرپرست و دنیای همه هستی.
هوش مصنوعی: این صدا و آوازهایی که در جهان وجود دارند، نشان‌دهنده این است که خالق جهان به وجود تو اشاره کرده است.
هوش مصنوعی: مردم به درستی منتظرند، چرا که تمام جهان به دور تو می‌چرخد.
هوش مصنوعی: با وجود تو، ای مظهر زیبایی، چرا در این دنیای پر از دگرگونی و تنش در سرای خودم به این حال درآمدم؟
هوش مصنوعی: روز من، روزی خسته و رنگارنگ از تیره‌گی بود و صبح برای چشمانم گران و نامناسب به نظر می‌رسید.
هوش مصنوعی: چه نیتی دارم و چه کار خطایی انجام داده‌ام که هر لحظه از ناپاکی و ظلم دورم می‌کنی؟
هوش مصنوعی: مژه‌های من مثل باران خون دل، پر از رنج و غم است و به اندازه‌ی دامن ابر، مرطوب و تر است.
هوش مصنوعی: چرا به من این‌قدر غم و اندوه می‌دهی و مرا در چنین حالت ناراحت‌کننده‌ای نگه می‌داری؟
هوش مصنوعی: عادت تو به این شکل است که همین باعث می‌شود دلم خون شود.
هوش مصنوعی: نه، من اشتباه کردم، این رفتار از تو نیست، چون تو از جنس محبت هستی و هیچ بدی از تو برنمی‌آید.
هوش مصنوعی: زندگی پر از تغییرات و ناپایداری‌هاست، اما این به آن معنا نیست که شخص ارزشش کمتر است یا به او ظلم شده است.
هوش مصنوعی: من اینطور نیستم که خسته و بیچاره و غمگین باشم.
هوش مصنوعی: اگر به یک عالم نگاه کنی، می‌بینی که همه افراد با ویژگی‌ها و خصایل خاص خودشان شناخته می‌شوند و هر کسی با مختصات و شخصیت ویژه‌اش معرفی می‌گردد.
هوش مصنوعی: بر اثر حوادث و مشکلاتی که از آسمان به سرشان آمده، دل‌هایشان به شدت پر از درد و رنج شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بیامد بوعده بر سامند
آن کنیزک سبک زبام بلند
برسن سوی او فرود آمد
گفتی از جنبشش درود آمد
جان سامند را بلوس گرفت
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
نیست سیماب و آب و هست درو
صفوت آب و گونه سیماب
نه سطرلاب و خوبی و زشتی
[...]
ثقة الملک خاص و خازن شاه
خواجه طاهر علیک عین الله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
نور او نور یوسف چاهی است
[...]
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بیچونش را بدایت نیست
[...]
الترصیع مع التجنیس
تجنیس تام
تجنیس تاقص
تجنیس الزاید و المزید
تجنیس المرکب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.