چون کند مرگ از همه دورت

وافکند پشت در کو گورت

عقل را کرده قایل سورت

مایه را کرده قابل صورت

دیوی است جهان، فرشته صورت

در بند هلاکِ تو ضرورت

اگر کم خوردنی باشد چو مورت

بود کم خوردن کرمان گورت

اگر آن علم بنماید بصورت

بوَد آن آبِ حیوان بی کدورت

خرد آبست و عشق آتش بصورت

نسازد آب با آتش ضرورت

ببین صورت در آبی بی کدورت

که یک چیزست با هم آب و صورت

اگر جانت برون آید ز صورت

ببینی هرچ می‌دانی ضرورت

چو بنشستی برانگیزد بزورت

بزاری می‌دواند تا بگورت

ازان سازم ز خون دیده صورت

که دل را همدمی باید ضرورت

مکن صورت که صورتگر ضرورت

چنین صورت تواند کرد صورت

ز بیم ناجوانمردان ضرورت

چو مردان ساختم خود را بصورت

طلسم بند وزندانست صورت

از آن زندان برون شو بی ضرورت

چو این آلات را از بهر صورت

بتو دادند ترا شد این ضرورت

خراب آباد گردد او بصورت

باشگ چشم شوید آن کدورت

چو معراج نماز او ضرورت

بدی عالیتر از معراج صورت

بمعنی حاضر وغایب بصورت

اگر وقتی تو کردی از ضرورت

چه خواهی یافت از دیدار صورت

که باید زو گذشت آخر ضرورت

چو مردان بگذر از این دام صورت

که این رفته قلم باشد ضرورت

همه درد تو اینجا هست صورت

نمی‌بینی دمی اینجا ضرورت