دل سلطان نگه داری ترا هر روز به باشد

چنین باشی جهان از قدر تو بسیار که باشد

پسر کو با پدر همدل بود هر روز مه باشد

به خاصه چون پدر گیتی گشای و تاج ده باشد

چنین باید که هر کس را بتو احسنت و زه باشد

[...]

کانکه در عشق شمع ره باشد

همچو شمع آتشین کله باشد

کانکه در عشق شمع ره باشد

همچو شمع آتشین کُله باشد

شاخ ماذون چو پر گره باشد

مرگش از برگ و بار به باشد

در سرایی که بارگه باشد

زحمت و انبُه سپه باشد

چونکه بهرامشاه شه باشد

مر ورا زین صفت سپه باشد

ور مدد پیش بارگه باشد

چار در چار شانزده باشد

گر تو آیی به شهر به باشد

داور ده صلاح ده باشد

مرا این هفت گردون خرقه باشد

ازین رازم عیان گه گاه باشد

چو منصور است ساقی بسکه باشد

بجز او اندر اینجاگه چه باشد

چه باشد جان هزاران جان چه باشد

که این مشکین کمان تو که باشد

بلا از تست شیطان خود چه باشد

برِ تلبیس تو شیطان که باشد

دوای عاشقان جانا چه باشد

طبیب عاشقان آنجا که باشد

گفتم: «اندر حضور به باشد

تا که بر‌حق‌تر و فره باشد

خیرگی هم حجاب ره باشد

آدمی غافل از گنه باشد

چو از دل رفت شیرین جان چه باشد

چو خصم خانه شد مهمان که باشد

ملک مهراب را گفت این چه باشد

برافروزندهٔ آتش که باشد

در علم حساب ار زانک رای تو تبه باشد

بر کس چه نهی تهمت کس را چه گنه باشد

سهو است ترا ای جان اندیشه از این به کن

نون را صد و شش خوانی لیکن صدوده باشد

از تو چشمم چو غطت کی طرف مه باشد

با خیال تو کرا در دل من ره باشد

پیش رخسار تو افزون تر ازین آه کشم

بیشتر ناله مرغان به سحرگه باشد

طره از نار مده تاب که آن زلف دراز

[...]

دگر بر گوی تا آدم که باشد

پس از آدم دگر خاتم چه باشد