مرا به عاقبت این شوخ سیمتن بِکُشد

چو شمع سوخته روزی در انجمن بکشد

به لطف اگر بخرامد، هزار دل ببرد

به قهر اگر بستیزد، هزار تن بکشد

اگر خود آب حیاتست در دهان و لبش

[...]

عجب مکن گرت آن ترک سیم‌تن بکشد

بلی نسیم سحر شمع انجمن بکشد

چه باک دارد اگر صدهزار خون بخورد

بر او چه جرم اگر صدهزار تن بکشد

حذر ز مار دو گیسو و لعل ضحاکش

[...]

شبی به شوخیم، آن ترک سیمتن بکشد

مرا چو شمع سحرگه در انجمن بکشد

چگونه طاقت گفت و شنیدمی آرم

از آن دو لب، که مرا ذوق یک سخن بکشد

ز بس که گشتم و چهرش عیان نگشت مرا

[...]