دولت ‌که تو را داد به من زایل نیست

وین دل‌که مرا داد به تو غافل نیست

از دولت و دل هر چه رود باطل نیست

بی‌دولت و دل مراد کس حاصل نیست

بدگری کار هیچ عاقل نیست

دل که پر غایله‌ست آن دل نیست

پایی که نه در هوای تو در گل نیست

رایی که نه رای تو برو مشکل نیست

القصه ز هرچه نام شادی دارد

در عالم عشق جز غمت حاصل نیست

بگفت از صبر کردن کس خجل نیست

بگفت این، دل تواند کرد، دل نیست

مثال علم اگرچه با عمل نیست

بگویم زانکه در گفتن خلل نیست

هر دلی کو به عشق مایل نیست

حجرهٔ دیو خوان، که آن دل نیست

زاغ گو، بی‌خبر بمیر از عشق

که ز گل عندلیب غافل نیست

دل بی‌عشق چشم بی‌نور است

[...]

هر دلی کان به عشق مایل نیست

حجرهٔ دیو دان، که آن دل نیست

زاغ، گو: بی‌خبر بمیر از عشق

که ز گل، عندلیب غافل نیست

دل بی‌عشق چشم بی‌نور است

[...]

نظر حق بدان که بر گل نیست

جز که بر عرش اعظم دل نیست

ورطه‌ی پر خطر عشق ترا ساحل نیست

راه پر آفت سودای تو را منزل نیست

گر شوم کشته بدانید که در مذهب عشق

خونبهای من دلسوخته بر قاتل نیست

نشود فرقت صوری سبب منع وصال

[...]

درد عشق تو که جز جان منش، منزل نیست

در دل می‌زند و جز تو، کسی در دل نیست

این محال است که رویت به همه آیینه روی

ننمایید مگر آنجا محل قابل نیست

این چه راهی است که در هر قدمش چاهی است؟

[...]

تو گویی طینتش از آب و گل نیست

ز سر تا پا به غیر از جان و دل نیست

در علم محققان جدل نیست

از علم مراد جز عمل نیست

کفش خضر و عصای موسی

شایسته پای و دست شل نیست

اگر فکر کی درین چه باشد

[...]

کدام دل که ز عشق تو پای در گل نیست

چه جور کز تو بر آشفتگان بیدل نیست

بفرقت توام از زندگی ملال گرفت

که بی وصال تو از عمر هیچ حاصل نیست

حقیقت است که دارد طبیعت حیوان

[...]

قابلیت به جعل جاعل نیست

فعل و فاعل خلاف قابل نیست

دل فارغ ز درد عشق دل نیست

تن بی درد دل جز آب و گل نیست

زبان دهر را به زین مثل نیست

که گوید دست پیشین را بدل نیست

گرد دمنش ز من بدل نیست

گرینده چو من بر آن طلل نیست

چون تو ماهی بهیچ منزل نیست

چون تو شمعی بهیچ محفل نیست

آدمی نیست صورتیست ز گل

هر که بر صورت تو مایل نیست

مشکل اینست کز تو دورم من

[...]

هر آن دل را که سوزی نیست، دل نیست

دل افسرده غیر از آب و گل نیست

به رنجش چون دل او هیچ دل نیست

سرشتش گویی از این آب و گل نیست