هنگام گل ار به باغ بلبل نبود

مل را به جهای شفیع چون گل نبود

گل را ملکا رفیق چون مل نبود

در بزم ز لهو بانگ غلغل نبود

اصل حرص و نیاز دل نبود

مایهٔ دل ز آبِ گِل نبود

به بدی حاجت رسل نبود

بحر باشد جهان و پل نبود

بوی گل دیدی که آنجا گل نبود

جوش مل دیدی که آنجا مل نبود

علم دیوانه بی‌خلل نبود

زانکه دیوانه را عمل نبود

وضع آن اندر آب و گل نبود

موضعش غیر جان و دل نبود

بیم وی از دوری منزل نبود

گرچه شتر بود، شتردل نبود

گر سر و کار کسی با دل نبود

اینقدرها کارها مشکل نبود

گرد مجنون کی ز صحرا می نشست

نقش پای ناقه گر محمل نبود

قاصد آوارگی تا می رسید

[...]

ناله می‌افشاند پر در باغ ما بلبل نبود

عبرتی بر رنگ عشرت خنده می‌زد گل نبود

سیر این باغم نفس درپیچ وتاب جهد سوخت

موج خشکی داشت جوی آرزو سنبل نبود

وضع ترتیب تعلق غیر دردسر نداشت

[...]

هیچش از این خانه غم در دل نبود

ورنه حرفی هم از آن مشکل نبود

مه من هر که تو را ناظر و مایل نبود

هیچش از دیده و دل بهره و حاصل نبود

آدمیزاده نه از خیل بهائم باشد

حیوانی که به دیدار تو مایل نبود

هست چون حلقه ی گیسوی تو هر سلسله ی

[...]

عشق را منزل نبود ار دل نبود

جمله دریا بود اگر ساحل نبود