که گویی کوه چون البرز هفتاد

نگون شد ناگهان و بر من افتاد

یارب چه شور بود که اندر جهان فتاد

سود حسود صدر جهان را زیان فتاد

صدر جهانیان حسن احمد حسین

کش دست و دل به جود سوی بحر و کان افتاد

با کوه حزم ثابت او هم رکاب گشت

[...]

چه گر شد عمر من افزون ز هفتاد

ازین کِشتم تو دانی بد نیفتاد

چنین گفت او که بر من گریه افتاد

که چون باشد روا کز بعد هفتاد

چو بود آن شیخ سالی شصت هفتاد

ز بعد آن مگر در نزع افتاد

چو چشم من بذات العرق افتاد

مرقّع پوش دیدم مُرده هفتاد

بدان شیخا که ما بودیم هفتاد

که ما را سوی کعبه عزم افتاد

چو کرد این کار سال شصت و هفتاد

پس هفتاد و یک در نزع افتاد

مرا در شست افتادست هفتاد

چنین صیدی کرا در شست افتاد

ماهی ز آستین معالی در او فتاد

سر وی ز بوستان معانی بر او فتاد

شهباز شیر گیر اجل پی بریده شد

یکران تیز کام هنر در سر او فتاد

هین پای صبر و سلسله کز صدر کاه عمر

[...]

دو عاشق را فرار از دل برفتاد

نشاط کامرانی در سر افتاد

هر چه در شصت سال یا هفتاد

کرد از شر و خیر پیش افتاد

شوخ کشتین گیر با من مشق کشتین یاد داد

دست خود بر بند تنبانش زدم بر اوفتاد

شوخ کشتین گیر باشد در فن خود اوستاد

خانه خود بردم او را و به زور خود فتاد

از قضا روزی گذارش اوفتاد

بر لب دریا گذار آنجا فتاد

چون نوبت قتال ز یاران به شه فتاد

پاسی پس از مقاتله در قتلگه فتاد

چون زخم‌های خویش به گرداب خون نشست

چون مرغ پر به خون زده بر خاک ره افتاد

با یک هزار و نهصد و پنجاه زخم بیش

[...]

چون نوبت قتال ز یاران به شه فتاد

پاسی پس از مقاتله در قتلگه فتاد

چون زخم‌های خویش به گرداب خون نشست

چون مرغ پر به خون زده بر خاک ره افتاد

با یک هزار و نهصد و پنجاه زخم بیش

[...]

آن دم که شاه تشنه لب از صدر زین فتاد

سیماب وار، لرزه به عرش برین افتاد

آن دم که سر ز پیکر او شد به نی بلند

از اوج چرخ، عیسی گردون نشین فتاد

آن دم که شد بریده گلوی وی از قفا

[...]