بفرمود تا بر کفش برنهند

یکی سرخ یاقوت بر سر نهند

دام که بر لاله و عنبر نهند

از پی صید دل غمخور نهند

نام دل اندر خط آن خوش پسر

خوش پسرم نام عجبتر نهند

سخت خوشی چشم بدان دور باد

[...]

کرا رخت از خانه بر در نهند

کرا تاج اقبال بر سر نهند

بفرمود تا کرسی زر نهند

همان جام فرخ برابر نهند

ز بند زرش پایهٔ برتر نهند

به تارک برش تاج گوهر نهند

نه بینی که پیشِ خداوندِ جاه

نیایش‌کنان دست بر بر نهند؟

اگر روزگارش در آرد ز پای

همه عالمش پای بر سر نهند

گاه آن آمد که بر کف ساقیان ساغر نهند

رخت اندوه دل آزادگان بر در نهند

مجلس عشرت کنند از خرمی همچون بهشت

واندر او ساغر بجای چشمه کوثر نهند

مطربان خوش نوا بنیاد عیش و خرمی

[...]

خشتی که روز مرگ مرا زیر سر نهند

دارم همین مراد کزان خاک در نهند

پیکان تو چو سرخ شود ز آتشین دلم

خوش آنکه بهر داغ مرا بر جگر نهند

صد عقدگوهر از مژه ریزم چو آن دولب

[...]

آنان که پای قدر بر افلاک بر نهند

بر آستان میرعلی حمزه سر نهند

زان واجبست خیل ملکرا سجود خاک

تا چهره نیاز برین خاک در نهند

درویش این درند به در یوزه قبول

[...]

بر آستان میر علی حمزه سر نهند

پای شرف ز عرش برین پیشتر نهند

که را رخت این خانه بر در نهند

که را تاراج اقبال بر سر نهند

نیوشیده بر دیده و سر نهند

ز دیده نیوشنده برتر نهند