پس سر کم کاستی در برفکن

طیلسان لم یکن بر سرفکن

بحث با رهبان دیری بر فکن

طیلسان لم یکن در سر فکن

این سر او را بکلی در فکن

پره از کارش بکلی بر فکن

ور به مثل جمع شود صرف کن

گوش نیوشنده بدین حرف کن

خیز و ترنم بپیش درفکن

وز نفست موج بگو هر فکن

صبح شد ساقی نقاب دختر رز برفکن

زان لب شیرین، نمک در دیده ساغر فکن

آتشی در دل ز عشق لاابالی برفروز

آرزوی خام را چون عود در مجمر فکن

صیقلی کن سینه خود را ز موج اشک و آه

[...]

دست در دامان پیغمبر فکن

کار خود با ساقی کوثر فکن